| |
Malarstwo to trafia do ogółu i jest rozumiane przez każdego człowieka, czy to będzie robotnik z Nowej Huty, czy góral z Zakopanego, czy stara chłopka z Kielecczyzny. Realizm nie wyklucza różnorodności podkreleń stylistycznych oraz odrębności sposobów artystycznych. Wierność zasadom sztuki realistycznej, poprzez miłość do zamierzchłej przeszłości, do dziejów historycznych swojego kraju, tak bardzo właściwa polskiemu malarstwu, jest motywem dzieł artysty. Artysta wykonał w swoim życiu bardzo dużo portretów różnych ludzi. Były, więc portrety poważnych ludzi nauki, pięknych pań i podobizny dzieci. Wszystkie te prace cechuje wierność i precyzja aparatu fotograficznego, pogłębiona jednak o wewnętrzne przeżycia portretowanych osób. Cechuje je anatomiczne oddawanie wyglądu twarzy, żyły, zmarszczki, światłocień, oczy i usta jak żywe. Portrety zwykle malował na tle kolorów pastelowych odcieni zieleni, czerwieni, koloru niebieskiego. Pociąga w nich jaskrawość barwy, ich wdzięk i siła. Lubuje się w liliowych cieniach i jaskrawej czerwieni chust góralskich i innych ubiorów. Dużo rozgłosu dał mu portret pt. "Góralka z Poronina" na niebieskim widnokręgu zamykającym się rozłożystym łańcuchem górskim w ciemnozielonym tle spódnicy, na której rozrzucone są malinowe desenie róż, z czarnym runem kożuszka i ciemnym igliwiem lasu. Twarz góralki promieniuje lekkim rumieńcem zmieszania. W całej figurze, w układzie postawy, w geście rąk, pochyleniu głowy, wyczuwa się pewne skrępowanie człowieka nienawykłego do pozowania. Niebagatelne znaczenie w twórczości ma również pejzaż. Spod jego pędzla wychodziły sceny, które przykuwają uwagę widza bogactwem treści, stanowiąc dla niego duże przeżycie artystyczne. Odznaczają się wiernym rysunkiem i mistrzowskim operowaniem barwą i światłem. W życiu artysty powstało wiele pejzaży głównie okolic Krosna, gdyż te tereny artysta ukochał najbardziej. Malował również pejzaże okolic Krakowa. Pejzaże są malowane z wielką swobodą. Wszystko wydaje się proste, codzienne i naturalne. Potrafił oddać w pejzażu całą gamę nastrojów. Ukazuje widzowi stare budowle, zabytki architektoniczne, przypomina widzowi widok starej chłopskiej Polski - dachy kryte strzechą, domy z drewnianych bali, malownicze kopy siana. Duże znaczenie w jego twórczości ma karykatura. Karykaturowanie znanych i mniej znanych ludzi traktował jako przyjemność, rozrywkę i odskocznię od codziennych trosk. |
|
|
|
|
|
[Strona główna] [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] |
|